Amsterdam - IJmuiden - IJsselmeer

21-11-2013 21:48

20/10 tot 28/10

Zondag 20 oktober toch een moment waar je best wel lang naar toe leef. Ik stond thuis klaar met gepakte tassen om te vertrekken. We mochten vanaf 10 uur aan boord van de Regina Maris in Amsterdam!

Nadat ik afscheid had genomen van mijn familie voor 5 dagen en ze een rondeleiding hadden gehad begon het 5 dagen lang voorbereiden om op 25 oktober konden vertrekken. In die dagen hebben we een aantal dingen gedaan; het begon allemaal met de kamer indeling. Even kijken met wie ik op de kamer lig tot Tenerife. Ik lig met 3 andere jongens op de kamer. Om het simpel te zeggen heel anders dan dat je thuis gewend bent. Gelukkig heb ik het goed getroffen met de jongens op mijn kamer. Ik heb mijn spullen aan boord gebracht en toen werden de wachten bekend gemaakt, voor de reis tot Tenerife. Als we zeilen loopt elke wachtgroep twee keer per dag een wacht van drie uur.

De andere dagen hebben we het schip en de zeilen leren kennen. De derde dag hebben we gestored voor onze eerste zeilreis tot Tenerife, 7000 kg in totaal! 

De nacht van 24 op 25 oktober zijn we door de sluis in Amsterdam gevaren en de volgende dag was het echte afscheid. Mijn familie op de kade zag ik toen het laatst voor een half jaar.

Het eerste besluit van onze kapitein, Martin was dat we niet meteen de Noordzee zouden opgaan omdat er slecht weer aankwam. De ergste storm sinds 1978 was verwacht, en met noodweer wil je liever niet op de Noordzee zitten. We zijn de sluis uitgevaren en voor de sluis bleven we liggen. Het was natuurlijk in eerste instantie wel balen maar uiteindelijk veel fijner om eerst op het IJsselmeer te oefenen.

De volgende dag voeren we vanuit IJmuiden het IJsselmeer op, de eerste keer zeilen was heel vet.

Er stond wel heel veel wind en daarom wisten we meteen wat ‘ zeevast’ echt betekende. Alle spullen vlogen door de salon en de hutten.

Op het begin waren ook heel veel mensen zeeziek. Ik ben zelf nog helemaal niet zeeziek geweest. Na Enkhuizen nam de wind echt goed toe. Zo kwamen onze zeilpakken al snel goed van pas. Het waaide zo hard dat Martin liever wilde dat we een zeil lieten zakken. Omdat we nog niet heel ervaren waren ging er toen iets mis waardoor het zeil scheurde. We zijn meteen naar Den Oever gevaren, waar we bleven liggen voor de storm. Daar hebben we het zeil vervangen en hier zijn we een nacht gebleven.