26-11-2013 16:12
De oversteek 11-26 tot 12-16
Het leven op zee was nog best even wennen, na 7 dagen weer op land te zijn geweest. Ik moest best weer een beetje wennen aan de golven en het bewegen van de boot. De welbekende anti-slip matjes moesten weer neergelegd worden want alles vloog weer door de salon heen. Deze keer begonnen ook schoolboeken rond te vliegen want school was weer echt begonnen. De eerste week moest ik nog best even inkomen, want concentreren in een volle salon is soms nog best lastig. Ook het slaapritme was weer even inkomen. Want doordat de school weer begonnen was draaiden we school en wachtdagen. Om een dag had je een school of een wachtdag. Ik draaide de wacht van 12 tot 4 ’s middags en ’ s nachts en de dag daarop moesten we meteen beginnen met een volle schooldag. Maar ook op onze wachtdagen moesten we 4 uur aan school werken. Je kan wel zeggen dat we een druk schema hadden.
Het leuke aan de lesdagen bij School at Sea is dat we ook heel erg veel in praktijk brengen. We hebben bijvoorbeeld met een sextant berekend hoe laat het precies was. Dit deden we door met behulp van de hoek van de zon uitrekenen wanneer het precies 12 uur was. Omdat we op de oceaan door verschillende tijdzones varen weten we nooit precies hoe laat het is. Later op de reis gaan we ook andere dingen leren zoals sterrennavigatie en dergelijke. Jaco, onze docent natuurkunde kwam bijvoorbeeld ook met het idee om met een grafische rekenmachine het temperatuurverschil in vergelijking met de diepte te meten. We hadden een grafische rekenmachine helemaal ingepakt in plastic om deze tot 20 meter diepte te laten zakken. Om zo de resultaten te bekijken.
De 2e dag van de oversteek werd de zee ook meteen een stuk rustiger, er was bijna geen wind meer dus we moesten weer de motor aanzetten. Wat ook heel gaaf was tijdens de oversteek was dat we de mast in mochten wanneer we wilden. Op 17 meter hoogte konden we over de hele oceaan heenkijken.
Dit hoe het eruit ziet vanuit de mast.
De nachten op de oceaan zijn een stuk donkerder dan die aan land. De eerste nacht zagen we in de zee lichtgevende algen. Doordat er geen steden zijn op de oceaan heb je ook geen luchtvervuiling. De sterrenhemel is dus vaak heel helder, sommige wachten had je een superheldere sterrenhemel en zag je heel veel vallende sterren. We hadden ook wachten waar er een bijna volle maan was en die geeft op de oceaan ook veel licht.
Op de oceaan zagen we ook veel meer zeedieren. Zo vlogen er wel eens vliegende vissen op dek, deze gebruikten we dan als aas om mee te vissen. De eerste dagen helaas zonder succes. Maar na een paar dagen hadden we beet, we vingen 2 Dorades aan 1 lijn. Deze vissen fileerden we en zo aten we onze zelfgevangen vis. De koppen konden we weer gebruiken voor een nieuwe vangst. Al snel hadden we weer beet, we vingen een inktvis.
Een van de Dorades die we hadden gevangen.
Een heel groot voordeel van de rustige zee en weinige wind was dat we konden zwemmen! Na de lunch legden we even de boot stil om een duik te nemen midden in de oceaan. We maakten salto’s van de buitenkluiver en sprongen van de mast af. Het was zo’ n gave ervaring om op 4 kilometer diepte te gaan zwemmen. 7 dagen lang hadden we geen wind, en konden we dus elke dag zwemmen.
We hadden ook een slinger vast gemaakt aan de mast daar kon je dan vanaf slingeren.
Maar daarna begon het wel weer lekker te waaien, we konden weer zeilen en zeilden dan ook met een tempo richting Dominica. Bijna elke dag hadden we alle zeilen staan, we hadden wel weleens vlagerige wind en opkomende stormpjes daarom moesten we wel weleens een zeil weghalen en er weer opzetten, maar verder werd er niet zo veel veranderd aan de koers en de zeilen.
Ook al scheen bij ons vol de zon, en liep iedereen in zijn korte broek aan dek. Begonnen we toch wat meer in de Sinterklaas stemming te komen. Want op 5 december vierden we natuurlijk ook aan boord Sinterklaas. De Regina werd op autopilot gezet en iedereen kwam naar het tussendek. Martin verkleed als de Sint en Marjolein, een docent, als Piet. Iedereen had de best gedaan om leuke, persoonlijke gedichtjes voor elkaar te maken. Mieke, de docent Spaans, had ook nog als cadeau voor iedereen een chocolade letter, en er waren ook pepernoten.
Martin als Sinterklaas
Natuurlijk vond iedereen het jammer dat we niet meer konden zwemmen omdat de zeilen stonden. Maar na 2 dagen zeilen werden we toch door Martin naar het tussendek geroepen. Iedereen moest om half 4 in de salon aanwezig zijn in zijn zwemkleding! We zaten allemaal te wachten in de salon en de deuren werden dichtgedaan. Als eerst werd Wouter, een docent naar dek geroepen. Hij was al van plan om zichzelf te scheren dus hij kwam na een tijdje halfkaal terug. Sommige mensen dachten serieus dat ze halfkaal moesten. Ik werd ergens in het midden naar het dek geroepen, Buiten stond Martin verkleed als Neptunes, alle andere crewleden stonden met dweilen en emmers om me met eten van de vorige avond onder te gooien. Ik moest gaan liggen op het dek en werd helemaal ondergegooid. Maurice en Naath scheerde me nep ‘ kaal’ met de tondeuse. Omstebeurt werd iedereen naar dek gehaald, waarop we met zijn allen KAAL, KAAL, KAAL schreeuwden.
Omdat we ook elke schooldag Spaans kregen sloten we deze periode af met een Spaans toets. Deze telde mee voor je Spaans diploma en bestond uit een onderdeel spreken, luisteren en grammatica. Mijn mondeling ging best redelijk, ik kon al een redelijk gesprekje met Mieke.
Een paar dagen voor aankomst werd de scheepsovername aangekondigd. Iedereen kon solliciteren voor een functie. Je had de functies van kapitein, stuurman, bootsman, kok en machinist. Je mocht als je wilde solliciteren voor een van deze functies. Sollicitatie ging met een brief, sollicitanten schreven allemaal uitgebreide brieven waarom juist zij aangenomen zouden moeten worden. De beste sollicitanten werden uitgenodigd voor een gesprek. Ik heb me niet gesolliciteerd voor iets omdat alle functies die me interessant leken al heel druk bezet waren, ik ga volgende keer wel solliciteren. Tijdens de scheepsovername nemen wij dus het schip over. De bemanning zijn er wel altijd bij maar doen niet zoveel meer. Ze grijpen alleen in als het gevaarlijk wordt. De mensen die geen functie hebben zijn gewoon matrozen en draaien gewoon wachten. De scheepsovername was een groot succes en alles verliep rustig
